21.10.2023 – Hasse

Johann Adolf Hasse (1699-1783) zasłynął najpierw jako znakomity tenor, a wkrótce również jako wybitny kompozytor. Bez wątpienia doświadczenie śpiewacze odegrało istotną rolę w kształtowaniu jego twórczego talentu. Wirtuozowskie arie, wrażliwość melodyczna oraz sugestywność partii wokalnych – tak w operach, jak i dziełach religijnych – wzbudzały zachwyt słuchaczy oraz uznanie wykonawców. Utwory Hassego znajdowały się w repertuarach największych gwiazd XVIII-wiecznych scen. Byli wśród nich zarówno słynni kastraci, jak Farinelli czy Senesino, jak i wiodące śpiewaczki, m.in. Francesca Cuzzoni czy żona kompozytora Faustina Bordoni. Oratorium Sanctus Petrus et Sancta Maria Magdalena prawdopodobnie nie było jednak pisane z myślą o wielkich nazwiskach. Dzieło powstało na potrzeby Ospedale degli Incurabili w Wenecji, gdzie po raz pierwszy zabrzmiało prawdopodobnie w wykonaniu dziewcząt z miejscowego sierocińca podczas wielkopiątkowych uroczystości pod koniec lat 50. XVIII wieku. Treścią utworu jest emocjonalny dialog świętego Piotra z Marią Magdaleną przy wtórze Marii Salome, Marii matki Jakuba oraz Józefa z Arymatei. Niewysłowione cierpienie i nieutulony żal po śmierci Chrystusa kompozytor wyraża za pomocą różnorodnych środków muzycznych, a przede wszystkim – po mistrzowsku stosowanej techniki bel canto.

Marta Dziewanowska-Pachowska

Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi aktywną działalność koncertową, występując
w repertuarze kameralnym i oratoryjno-kantatowym. Współpracuje z wieloma zespołami i wykonawcami muzyki dawnej, wykonuje też muzykę współczesną. Występowała pod batutą znamienitych dyrygentów takich jak J. Maksymiuk, J. Krenz, Ch. Hogwood, F. Bruggen, J.-C. Malgoire, H. Rilling, M. Zilm,
M. Plasson, Ł. Borowicz, M. Florêncio, K. Bumann, R. Silva i wielu innych.
W latach 1994–2017 była solistką Warszawskiej Opery Kameralnej. Na deskach tego teatru wykonała ponad 40 partii solowych w operach m. in. W. A. Mozarta, G. Rossiniego, G. F. Händla, C. Monteverdiego, jak również wiele partii oratoryjnych w dziełach J. S. Bacha, G. F. Händla i innych. Współpracowała także m.in. z Operą Narodową, Narodową Operą Łotewską w Rydze, Operą Nova w Bydgoszczy i Operą Krakowską.
Występuje w teatrach i salach koncertowych na całym świecie. Brała udział w wielu festiwalach (m.in. Festiwal Beethovenowski, Wratislavia Cantans, Chopin i jego Europa, Festival van Vlaanderen Brugge). Ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych. Nagrywała również dla radia i telewizji oraz filmu (muzykę J. A. P. Kaczmarka w obrazach A. Holland oraz ścieżki dźwiękowe w filmach m.in. A. Wajdy).
Była wielokrotnie nominowana do nagród muzycznych, m.in. do Paszportu Polityki (2000, 2001 i 2002) oraz do nagrody Fryderyk (1999, 2000, 2001, 2002, 2005).W 2009 roku Fryderykiem został wyróżniony album Msze S. Moniuszki z jej udziałem. Została odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymała Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Jerzego Artysza (2004). Za wyróżniające wyniki w nauce otrzymywała stypendium Ministra Kultury. W latach 2004-2017 była solistką Warszawskiej Opery Kameralnej, gdzie wykonywała partie w operach m. in. C. Monteverdiego, W. A. Mozarta i G. Verdiego. W 2015 roku brała udział w prapremierze opery L. Możdżera Immanuel Kant jako Pani Kant.
Z powodzeniem występuje w repertuarze kameralnym i pieśniarskim. Wykonuje pieśni Mozarta, Chopina, Moniuszki, Schumanna i wielu innych kompozytorów. W czerwcu 2016 wystąpiła w specjalnym koncercie pod patronatem Marszałka Senatu RP „W hołdzie Paderewskiemu” z okazji podjęcia przez Senat Rzeczpospolitej Polskiej uchwały rocznicowej w 75. rocznicę śmierci kompozytora. We wrześniu 2017 wzięła udział w prawykonaniu Cyklu wariacji na głos solowy, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną K. Dębskiego z towarzyszeniem orkiestry Sinfonia Baltica.
Występowała u boku znakomitych artystów, takich jak Michael Chance i Emma Kirkby. Współpracowała m. in. z orkiestrami Opery i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Koszalińskiej, Świętokrzyskiej, Dolnośląskiej, Polską Orkiestrą Radiową, orkiestrą Sinfonia Varsovia.
W dorobku ma szereg nagrań płytowych, m.in. Małej mszy uroczystej G. Rossiniego (2005), Staub und Schatten sind wir… M. Bembinowa (2006) oraz kolęd w aranżacjach T. Radziwonowicza (Polskie Radio, 2011). Wielokrotnie brała udział w nagraniach dzieł Stanisława Moryty, wykonując m.in. Rapsod na mezzosopran i orkiestrę (2001). Jej solowa płyta zawierająca cztery cykle pieśni S. Moryty w jej wykonaniu otrzymała nominację do Fryderyka (2008).

Absolwentka dwóch specjalności na Wydziale Instrumentalno–Pedagogicznym w Białymstoku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina – dyrygentury chóralnej oraz śpiewu solowego w klasie prof. Ewy Iżykowskiej. Warsztat wokalny kształciła również podczas kursów z wybitnymi śpiewakami, m.in.: A. Garancią, O. Pasiecznik, I. Kłosińską, M. Rzepką. Jest laureatką wielu konkursów wokalnych, stypendystką Marszałka Województwa Podlaskiego, dwukrotną stypendystką Prezydenta Miasta Ełku, stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Współpracuje z orkiestrami filharmonii w całym kraju, z Orkiestrą Polskiego Radia, Polską Operą Królewską, Operą i Filharmonią Podlaską, Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Gości także na festiwalach muzycznych.
Jej repertuar obejmuje partie operowe dzieł mi.in. Monteverdiego, Händla, Mozarta, Pucciniego, Moniuszki, Czyża, Krauzego; partie kanonicznych dzieł oratoryjnych m.in. Bacha, Mozarta, Haydna, Góreckiego, Kilara, a także liczne pieśni oraz arie i partie operetkowe.
Współpracuje ze znakomitymi dyrygentami i liderami, m.in. M. Klauzą, M. J. Błaszczykiem, V. Kiradijevem, R. Silvą, B. Akiki, R. Kłoczko, Cz. Grabowskim, J. M. Zarzyckim, A. Klockiem, N. Pavilionisem, P. Deptuchem, M. Wolińską, A. Moniuszko, M. Pastuszką, K. Garstką. Uczestniczyła w prawykonaniach i nagraniach utworów współczesnych kompozytorów polskich, wśród nich m.in. Nocy kruków Z. Krauzego, Requiem I. Zalewskiego, Mszy ełckiej P. Grinholca, Stabat Mater
M. Nagnajewicza, Requiem T. Trojanowskiego. Brała również udział w nagraniach płytowych, w tym dwóch płyt solowych: Głos duszy z utworami sakralnymi (R. Sulimą – organy) oraz płyty z pieśniami kompozytorów polskich do słów K. Przerwy – Tetmajera (R. Marat – fortepian).
W 2022 roku uzyskała tytuł doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie wokalistyka. Współpracuje z Uniwersytetem w Białymstoku oraz Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina.

Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach. Uczestnik programu Akademii Operowej Przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, gdzie kształcił się pod kierunkiem m.in. Olgi Pasiecznik, Izabelli Kłosińskiej, Ewy Podleś, Mariusza Kwietnia, Matthiasa Rexrotha, Eytana Pessena, Lecha Napierały, Macieja Pikulskiego, Michała Biela, Katelan Tran Terrell, Topi Lehtipuu oraz Hedwigi Fassbender.
Debiutował w 2018 roku na deskach Opery Śląskiej w Bytomiu w roli Ramira La finta giardiniera W. A. Mozarta. W sezonie z 2021-2022 wystąpił m.in.: na Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Dawnych im. Izabeli Branickiej z Orkiestrą Zespołu Muzyki Dawnej Diletto pod dyr. Anny Moniuszko wykonując Requiem in C J. A Hassego; w Teatrze Wielkim w Łodzi jako Cherubin w Weselu Figara Mozarta; w Filharmonii Zielonogórskiej oraz w Filharmonii Śląskiej w partii altowej
w Mszy d-moll Mozarta pod batutą Jarosława Szemeta.
Współpracuje z Polską Operą Królewską, gdzie kreuje postaci Eustazia w operze Rinaldo G. F Händla, Valetta w Koronacji Poppei Claudia Monteverdiego oraz w madrygałach tego kompozytora zebranych w spektaklu Sì dolce e’l tormento. W repertuarze posiada liczne pieśni, arie operowe oraz partie solowe w dziełach oratoryjnych, jak: Weihnachtsoratorium, Magnificat, Msza h-moll, Pasja wg św. Jana, Pasja wg św. Marka, Pasja wg św. Mateusza i kantaty BWV 213 J. S. Bacha; Stabat Mater J. B. Pergolesiego, Stabat Mater A. Vivaldiego, Requiem in C J. A. Hassego i Msza koronacyjna W. A Mozarta.

Ukończył w 2018 roku klasę śpiewu prof. Artura Stefanowicza na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 2017-19 był członkiem Programu Kształcenia Młodych Talentów – Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie, kształcąc się pod kierunkiem m.in. Matthiasa Rexrotha, Hedwig Fassbender i Eytana Pessena. Zadebiutował w 2017 roku w tytułowej roli w operze Il Giasone Piera Francesca Cavallego, a w 2018 roku wystąpił w roli Nino w operze Il Trespolo tutore Alessandra Stradelli (obie produkcje w Collegium Nobilium w Warszawie). Od tego momentu artysta występuje na takich scenach, jak: Theater an der Wien/Kammeroper w Wiedniu (jako Anastasio w Giustino Händla, Tamerlano w Bajazecie Vivaldiego, Giasone w Il Giasone Cavallego), Teatro Comunale w Bolzano (Włochy), Opera w Biel/Bienne w Szwajcarii (jako tytułowy Radames w operze Eötvösa), Teatr Wielki w Poznaniu (Tolomeo w Giulio Cesare
i Hamorn w Jephtha Händla), Polska Opera Królewska (Unulfo w Rodelindzie Händla) oraz na festiwalach Dramma per Musica w Warszawie czy Alessandro Stradella w Viterbo i w salach koncertowych Genewy, Lozanny, Bydgoszczy czy Warszawy. Występował między innymi z takimi dyrygentami, jak: Paul Esswood, Christopher Moulds, Benjamin Bayl, Krzysztof Garstka, Lilianna Stawarz, Roger Díaz-Cajamarca Markellos Chryssicos czy Andrea de Carlo.
Artysta jest zapraszany przez liczne orkiestry, między innymi Freiburger Barockorchester, Mare Nostrum, Royal Baroque Ensemble, Bach Consort Wien, Capella Regia Polona i wiele innych. W 2019 roku ukazało się pierwsze światowe nagranie DVD (DUX) opery Alessandra Stradelli Il Trespolo tutore, gdzie partię Nino wykonywał Rafał Tomkiewicz, a w październiku 2020 miało premierę nagranie CD tejże opery, dokonane dla firmy Arcane.

Klawesynista i pedagog, z zamiłowania oraz zawodu związany przede wszystkim ze światem dawnej opery oraz XVII- i XVIII-wiecznej muzyki wokalno-instrumentalnej. Od czasów studenckich zafascynowany operą, swoje zamiłowanie do muzyki wokalnej rozwinął dzięki kontaktowi i współpracy z czołowymi polskimi wokalistami – Olgą Pasiecznik, Anną Radziejewską, Jadwigą Rappé oraz Arturem Stefanowiczem. Pierwsze kroki w prowadzeniu zespołów stawiał z założoną przez siebie orkiestrą instrumentów historycznych Gradus ad Parnassum, z którą zrealizował produkcje operowe: La Serva Padrona G. B. Pergolesiego, Il Coronazione di Poppea C. Monteverdiego oraz Aci, Galatea e Polifemo G. F. Händla. Jako członek-założyciel stowarzyszenia Dramma per Musica rokrocznie bierze czynny udział w kolejnych edycjach Festiwalu Oper Barokowych w Warszawie.
W 2018 roku uzyskał stopień doktora w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Organów i Klawesynu. W warszawskiej uczelni ukończył również studia klawesynowe w klasie Aliny Ratkowskiej oraz Leszka Kędrackiego. Jest także absolwentem studiów podyplomowych w klasie Andrei Marcona w Schola Cantorum Basiliensis (Szwajcaria) oraz stypendystą programu Erasmus-Socrates.
W 2018 roku objął stanowisko kierownika muzycznego Zespołu Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona. Z zespołem tym poprowadził m.in. szereg spektakli operowych (Rodelinda G. F. Händla, L’Orfeo C. Monteverdiego, Scene Buffe A. Scarlattiego, Dido and Aeneas H. Purcella) oraz koncertów oratoryjno-kantatowych i instrumentalnych.

Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona został powołany we wrześniu 2018. Repertuar zespołu obejmuje muzykę polskiego i europejskiego baroku – dzieła oratoryjno-kantatowe, opery i muzykę instrumentalną. W skład zespołu wchodzą młodzi i utalentowani instrumentaliści specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, grający na instrumentach z epoki lub ich kopiach. Muzycy współpracują zarówno z najlepszymi polskimi, jak i zagranicznymi zespołami. Funkcję kierownika muzycznego zespołu pełni klawesynista – Krzysztof Garstka.